harcmistrzyni Ewa Polaszewska HR

W 1986 roku druhna Ewa Ratajczak została harcerka w 4 Drużynie Harcerskiej im. Floriana Marciniaka (dzisiaj bardziej znanej jako Krzemień 66). W tej drużynie była kronikarką, podzastępową, a wreszcie zastępową i przyboczną.

Od 1991 roku współtworzyła grupę młodej kadry organizującej od podstaw 44 Środowisko Drużyn Harcerskich „KLAN”. W latach 1994-2000 Ewa Ratajczak kierowała 44 Drużyną Starszoharcerską „Krzemień 66” im. hm. Floriana Marciniaka, która w tym czasie była drużyną sztandarowa Hufca Gniezno.

Wysoki poziom pracy drużyny sprawił, że reprezentowała ona ZHP w wielu ważnych przedsięwzięciach: uroczystości położenia kamienia węgielnego pod cmentarz w Katyniu (1995), drużyna reprezentacyjna ZHP podczas odsłonięcia pomnika Józefa Piłsudskiego (1995), Wszechrosyjskie Jamboree w Moskwie (1997).

Ewa Polaszewska od 1999 roku przez 9 lat była członkiem Komendy Hufca Gniezno. W pierwszym okresie zorganizowała od podstaw Hufcowy Zespół Kadry Kształcącej. HZKK działający pod jej kierunkiem należał do najbardziej aktywnych w Wielkopolsce, corocznie organizując na wysokim poziomie kursy przybocznych i drużynowych. Członkowie zespołu angażowali sie w prace ChZKK – CSI ZHP oraz byli autorami różnych publikacji.

W latach 2003-2005 pełniła obowiązki zastępcy komendanta hufca ds. programowych, przyczyniając się do budowy nowoczesnego hufca, opartego na przygotowanej do pełnienia swoich funkcji i zmotywowanej kadrze. Działania „pionu programowego” hufca realizowała za pomocą ZKK, HKSI oraz trzech namiestnictw (zuchowego, harcersko-starszoharcerskiego i wędrowniczego).

W 2005 roku Ewa Polaszewska objęła funkcje Szefa Biura Hufca, zajmując się koordynacją i wsparciem pracy pozostałych członków komendy. Reprezentowała również ZHP w Komisji Konsultacyjnej Programu Współpracy z organizacjami pozarządowymi Powiatu Gnieźnieńskiego. Po zakończeniu działalności w komendzie hufca przejęła kierowanie Hufcową KSI w której była wcześniej członkiem przez 8 lat.  

W 2000 Ewa Polaszewska przekazała swoja drużynę starszoharcerską i zaczęła od podstaw tworzyć harcerstwo w 3 tysięcznej miejscowości Kłecko, położonej 20 km od Gniezna. Kłecko przez 10 lat było „białą plamą” na mapie gnieźnieńskiego harcerstwa. Założyła tam drużynę harcerską, wychowała swoich następców, z których jeden przejął po niej obowiązki drużynowego 9 Drużyny Harcerskiej „Wataha”, a druga instruktorka przy pomocy Ewy założyła 9 Gromadę Zuchową „Bystre Wilki”. Końcowym akcentem działania Ewy w Kłecku było zorganizowanie 9 Szczepu Harcerskiego.

W 2004 roku Ewa powróciła do działania w 44 Szczepie Harcerskim „Krzemień”, gdzie przejęła (opuszczoną przez kadrę) 44 Drużynę Harcerską „Puchacze”. W ciągu dwóch lat uczyniła z niej prężnie działającą, liczną drużynę i wychowała swoja przyboczna na nowa drużynową. W 2006 roku została ponownie wybrana na drużynowa 44 Drużyny Wędrowniczej „Krzemień 66”. W 2007 roku w ramach „Wyprawy Wędrowniczej na Jamboree” zorganizowała wraz z wędrownikami z Gniezna, Poznania i Katowic wyjazd do Londynu.  W 2008 roku wraz z drużyna współorganizowała  trasę „Północ – Północny Zachód. Tropami Zakonu Rycerskiego Grobu Bożego w Jerozolimie” w ramach VIII Wędrowniczej Watry, goszcząc w Gnieźnie kilkanaście drużyn wędrowniczych z całej Polski. To tylko niektóre inicjatywy podejmowane wraz z 44 DW.  

W 2008 roku została wybrana na komendantkę 44 Szczepu Harcerskiego „Krzemień” która to funkcje pełniła z przerwą do 2016 roku. W czasie kilku lat udało ze jej zbudować tradycyjny szczep oparty na zachowaniu jednego ciągu wychowawczego.

W okresie ostatnich 15 lat Ewa Polaszewska wielokrotnie kierowała organizacja tego co najważniejsze w instruktorskiej pracy – obozów harcerskich. Początkowo były to głownie obozy wędrowne organizowane dla 44 DSH, a później coraz większe obozy szczepowe. Najmniejszy obóz liczył 8 osób, największy 140 uczestników. Ewa ma tez na koncie organizacje obozów zagranicznych w Rosji (Tatarstan) i w Londynie.